Razzia op landgoed Old Putten
Op 13 februari 1945 vond op het landgoed Old Putten van de familie Rambonnet een razzia door de S.D. plaats. Het herenhuis op het landgoed was de uitvalsbasis voor de verzetsgroep Old Putten. Twee zoons van de familie Rambonnet maakten deel uit van deze groep. Toen de overval in de morgenuren begon, waren de leden van de verzetsgroep niet aanwezig. Er waren signalen dat er een razzia op handen was. Dat was de reden dat de verzetsmensen die nacht elders hadden geslapen. Bij de familie Rambonnet was afgesproken dat als het gordijn van de slaapkamer rechtsboven dicht was, er sprake was van gevaar. Als het veilig was zou het gordijn open getrokken worden.
Arrestatie
Tijdens de razzia werden mevrouw M.M. Rambonnet-Speet (1894-1985), Jacob Zwep, Gerard van Putten, Marijke de Vries (verloofde van Niek Rambonnet), Eddie Kiel en M. van Waveren opgepakt en naar Apeldoorn gebracht. Ook vier toevallig passerende trekkers werden gearresteerd, maar zij werden nog dezelfde avond weer vrijgelaten. Mevrouw Rambonnet kwam uiteindelijk in Kamp Westerbork terecht. Daar moest mevrouw Rambonnet werken in de batterijenafdeling. Het verblijf in Westerbork duurde tot de nacht van 11 op 12 april. In die bewuste nacht werden de gevangenen uit Kamp Westerbork geëvacueerd. Te voet gingen de gevangenen via Assen richting Groningen. Twee dagen later werden de gevangenen in de omgeving van Visvliet (Groningen) door de bewakers achtergelaten. De bevrijding was een feit. Uiteindelijk werd mevrouw Rambonnet met een bus vanuit Groningen opgehaald en naar Zwolle gebracht. Bij haar thuiskomst werd ze door haar zoons op de hoogte gebracht van het overlijden van haar zoon Niek.
Jacob Zwep en Gerard van Putten
Jacob Zwep werd op 2 juli 1908 geboren in Elburg. Vanaf zijn jonge jaren werkte Jacob Zwep bij de familie Rambonnet op het landgoed Old Putten als fruitkweker. Hij was zetbaas en woonde in het pand Zuiderzeestraatweg Oost 63 (tot 1955). Ook Gerard van Putten (1925-1945) van de Hoge Enk werkte in de boomgaarden van Old Putten, evenals Aart Polinder, Roelof Kroon, Gerrit Jan Hop en Aart Labots. Tijdens de razzia op 13 februari 1945 werden Gerard van Putten en Jacob Zwep opgepakt en weggevoerd naar de Koning Willem III kazerne te Apeldoorn. Daar verbleven de beide mannen van 16 tot 27 februari 1945. Daarna werden beide mannen overgebracht naar Kamp Amersfoort. Gerrit Jan Hop werd tijdens de razzia op Old Putten in zijn been geschoten. Daar hield hij blijvend letsel aan over.
Naar Duitsland
Op 15 maart 1945 werden Jacob Zwep en Gerard van Putten vanuit Kamp Amersfoort op transport gesteld naar Neuengamme. Daar arriveerden ze in de late uren van maandag 19 maart 1945. Achteraf bleek dat Jacob Zwep en Gerard van Putten met het laatste transport vanuit Kamp Amersfoort richting Neuengamme zijn gedeporteerd. Jacob Zwep werd op 30 maart 1945 vanuit Neuengamme overgeplaatst naar kamp Porta Westfalica. Op 5 april kwam hij voor korte tijd terecht in Schandalah. Op 15 april 1945 kwam Jacob Zwep per trein aan in KL Wöbbelin. Daar werd hij op 2 mei 1945 bevrijd. Jacob Zwep was niet actief betrokken bij de verzetsgroep Old Putten. Wel was hij op de hoogte van het verzetswerk van de groep en verrichtte hij waar nodig hand- en spandiensten.
Terugkeer
Jacob Zwep overleefde de concentratiekampen Neuengamme en Wöbbelin. Hij keerde na de oorlog terug, maar het kampleven had een zware aanslag op zijn gezondheid geëist. Hij werd eerst verpleegd in een noodziekenhuis te Zutphen. Vervolgens werd Jacob Zwep in Zwolle verpleegd. Vanaf omstreeks 1955 is Jacob Zwep zelfstandig tuinder geworden. Hij werkte de eerste jaren samen met zijn broer Gerrit Willem, die overigens ook op het landgoed Old Putten werkzaam was geweest. In latere jaren kwam ook zoon Lammert in het bedrijf van zijn vader. Hij nam later het tuindersbedrijf van zijn vader over. Jacob Zwep werd geboren op 2 juli 1908 te Elburg. Zijn ouders waren Lammert Zwep en Willempje Zoet. Jacob Zwep was getrouwd met Willempje van Erven (1911-1979). Het echtpaar kreeg twee kinderen: Lammert (1942) en Annie (1948). Jacob Zwep stierf op 30 oktober 1987 op de leeftijd van 79 jaar. Na de bevrijding kon hij moeilijk over zijn oorlogservaringen spreken. Hij verzweeg zijn beladen verleden, maar torste het iedere dag met zich mee.