Johan de Reuver

Begin juli 1945 ontving de familie De Reuver een officiële bevestiging van het Rode Kruis van het overlijden van hun zoon en broer Johannes Hermanus (Johan) de Reuver. Uit de brief bleek dat Johan de Reuver al op 20 februari 1945 was gestorven in het concentratiekamp Neuengamme aan de gevolgen van een longontsteking. Wat al enige tijd door de familie werd gevreesd, bleek werkelijkheid te zijn. Johan de Reuver mocht slechts 24 jaar oud worden.

Levensloop
Johan de Reuver was geboren op 29 december 1920 te Heerde. Johan werd vernoemd naar zijn grootvader, die godsdienstonderwijzer was op Noordeinde. Zijn ouders waren Florus Christiaan de Reuver (1884-1975) en Gerrigje de Reuver-Bredenoort (1895-1969), die in 1920 met elkaar waren getrouwd. Naast Johan had het echtpaar De Reuver nog twee kinderen: Jacob en Anna. Het gezin De Reuver verhuisde begin twintiger jaren van de vorige eeuw vanuit Heerde naar het landgoed Schouwenburg, waar vader De Reuver in dienst van de familie Van Sytzama kwam als tuinman en klusjesman. Het landgoed Schouwenburg viel in die tijd onder de gemeente Oldebroek.

       
Al in zijn zeer jonge jaren bleek Johan de Reuver uitzonderlijk begaafd en intelligent te zijn. Hij sloeg zelfs klassen over. Na zijn middelbare schoolperiode (ULO) besloot Johan de opleiding voor onderwijzer te volgen. In 1939 haalde hij zijn onderwijzersakte, uiteindelijk  in 1942 gevolgd door het diploma voor hoofdonderwijzer. Na het behalen van zijn bevoegdheid voor onderwijzer was Johan de Reuver korte tijd werkzaam op drie verschillende scholen in Oldebroek. Daarna volgde er een tijdelijke benoeming aan de christelijke lagere school te IJsselmuiden, waarna hij medio 1943 werd aangesteld als onderwijzer te Staphorst. Daar kreeg hij per 1 mei 1944 een vaste betrekking. Intussen had Johan verkering met Corrie Knol uit Elburg.

Interesses
Johan de Reuver was zeer muzikaal. Hij kreeg les van meester Flim uit Oostendorp en kon al heel snel prachtig orgel spelen. Daarnaast hield Johan zich in zijn vrije tijd ook bezig met sterrenkunde. Hij maakte tekeningen en berekeningen van sterren en het zonnestelsel. Hij bouwde zelfs een eigen sterrenkijker. Vanwege de mobilisatie werd Johan de Reuver in 1939 opgeroepen voor militaire dienst. Tijdens de Duitse inval was hij als korporaal gelegerd in de omgeving van Haarlem.

Staphorst
Over het hoe en waarom Johan de Reuver in Staphorst terecht kwam, is geen duidelijkheid. Mogelijk heeft hij, net als zijn Elburger vriend Hendrik van Driesten, een veiliger omgeving gezocht vanwege zijn verzetswerk? Het lijkt bijna geen toeval te zijn dat beide vrienden gelijktijdig onderwijzer in Staphorst werden aan een school waarvan het hoofd betrokken was bij het verzet. Johan de Reuver was in Staphorst in de kost bij de familie Gunnink. Het blijft ook een mysterie of zijn verzetsactiviteiten een rol hebben gespeeld bij de arrestatie van Johan de Reuver op 30 augustus 1944. Johan had op dat moment zijn fiets al klaar staan om naar Elburg te gaan. Hij wilde met zijn vriendin en zijn ouders en broer en zus Koninginnedag in Elburg vieren. Zover kwam het echter niet…

Arrestatie en deportatie
In de nacht van 30 op 31 augustus 1944 werd Johan de Reuver, samen met negentien andere Staphorster mannen waaronder ook de oud-Elburger Hendrik van Driesten, opgepakt als represaillemaatregel tegen een aanslag op een commandant van het werkkamp Beugelen. Dit was een kamp van de Nederlandse Arbeidsdienst in de omgeving van Staphorst. De mannen werden vanuit Staphorst afgevoerd naar Kamp Amersfoort. Toen op 6 september 1944 een tweede aanslag in de buurt van Staphorst plaats vond, werkte dit achteraf gezien op fatale wijze door op het lot van de Staphorster mannen.

   
Op 8 september 1944, werden de Staphorster mannen als vergelding vanuit Amersfoort op transport gesteld naar Neuengamme, een concentratiekamp in de buurt van Hamburg. Ze maakten deel uit van een groter transport dat uit ongeveer 1150 personen bestond. Over het kampleven van Johan de Reuver is niet veel bekend. Zeker is dat Johan op enig moment vanuit Neuengamme in het buitenkamp Husum te werk werd gesteld. Dit erbarmelijke kamp wist hij te overleven. Na terugkeer in Neuengamme stierf hij, totaal verzwakt, op 20 februari 1945 aan een zware longontsteking.

Advertentie
In de Elburger Courant van 13 juli 1945 plaatsten zijn diepbedroefde ouders een rouwadvertentie voor hun zoon Johannes Hermanus de Reuver. Boven de advertentie stond een tekst uit Jesaja 55 vers 8 en 9: Want mijn gedachten zijn niet Uw gedachten en Uw wegen zijn niet mijn wegen, luidt het woord des Heren. Ook de namen van zijn diepbedroefde vriendin Corrie Knol en zijn grootvader Johan Hermanus de Reuver (1859-1945) stonden in de advertentie vermeld.

   
JACOB DE REUVER (1923-1992)
De jongere broer van Johan de Reuver was Jacob. Toen hij in april 1983 veertig jaar als ambtenaar in dienst van de overheid was, blikte hij terug op zijn loopbaan. Jacob de Reuver begon zijn carrière in 1941 als hulpje bij de polder Oosterwolde-Oldebroek. Vervolgens werd hij in februari 1942 klerk op het kantoor van de gemeenteontvanger van Oldebroek. In hetzelfde jaar was De Reuver ook nog een tijdje werkzaam op het Gewestelijk Arbeidsbureau, waarna hij terugkeerde naar het kantoor van de gemeenteontvanger van Oldebroek. Na een korte tijd als verificateur van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten te hebben gewerkt, werd het voor Jacob de Reuver te gevaarlijk. Hij dook onder.

De Reuver was verheugd toen de gemeenteontvanger van Doornspijk, de heer Van Bruggen, hem eind 1944 vroeg om als commies te assisteren met het vele werk in Doornspijk dat de evacués uit Arnhem met zich meebrachten. Zo werd Jacob de Reuver in december 1944 uiteindelijk ambtenaar op de secretarie van de gemeente Doornspijk. Na de gemeentelijke samenvoeging van de gemeenten Doornspijk en Elburg in 1974 werd Jacob de Reuver chef van de afdeling Onderwijs en Personeelszaken. Naast zijn werk bekleedde De Reuver in de loop der jaren vele functies. In  juni 1984 ging Jacob de Reuver met vervroegd pensioen. Na nog vele jaren genoten te hebben van zijn ambteloze leven, overleed Jacob de Reuver op 11 september 1992 op de leeftijd van 69 jaar.